Γιατί μπροστά υπάρχουν μόνο ερείπια…

Δεν ξέρω πως επικράτησε η εντύπωση ότι αν πουληθούν βασικές δομές της χώρας    και μάλιστα σε κρατικές επιχειρήσεις άλλων χωρών θα γεννηθεί η ανάπτυξη και θα     μειωθούν οι φόροι. Η περίπτωση των διοδίων όπου η αύξηση έφτασε μέχρι και το 500%  θα έπρεπε να διδάσκει.

Για να έρθει, όχι η ανάπτυξη, αλλά για να συνεχίσει να επιβιώνει η χώρα πρέπει  να μάθουμε πρώτα από όλα τι χρωστάμε και σε ποιους.  Όταν η τράπεζα μας λέει ότι χρωστάμε, ζητάμε αναλυτικό λογαριασμό, η χώρα αξίζει λιγότερο;

Εμπιστευόμαστε αυτούς που διαπραγματεύτηκαν για λογαριασμό μας, αυτούς που  συναλλάχθηκαν με τους πιστωτές στην θέση μας;

Τι να  εμπιστευτούμε, το λεφτά υπάρχουν, τα 18 σημεία ή το θα σκίσω τα μνημόνια ;

Γιατί δεν απαιτήσαμε να εξακριβώσουν την προέλευση του χρέους;

Βασίστηκαν σε στερεότυπα που είχαν δόση αλήθειας για να μας αδρανοποιήσουν.

Ναι, υπήρξαν δημόσιοι υπάλληλοι που διορίστηκαν με μέσον, μαϊμού συντάξεις, αγρότες που έπαιρναν παράνομα επιδοτήσεις, ελεύθεροι επαγγελματίες που δεν έκοβαν αποδείξεις αλλά πώς ξέρουμε ότι το σύνολο του χρέους προήλθε από αυτό; είδαμε κάποια κατάσταση χρέους; Και γιατί δημόσιοι υπάλληλοι, συνταξιούχοι,   αγρότες, ελεύθεροι επαγγελματίες που έχουν ανάμεσα τους και τέτοια παραβατικά στοιχεία φορτώθηκαν την σωτηρία των ιδιωτικών μαγαζιών των ‘‘άμεμπτων’’ τραπεζιτών που οι κυβερνώντες αφήνουν ανενόχλητους;

Σε όλες τις χώρες που υπογράφτηκαν μνημόνια, τραπεζίτες ακόμα και πρώην πρωθυπουργοί (περίπτωση  Πορτογαλίας) τιμωρήθηκαν για τον ρόλο τους στην κατάρρευση των τραπεζών, για διαφθορά, ξέπλυμα βρώμικου χρήματος κτλ. στην  Ελλάδα επιβραβεύτηκαν και επιβραβεύονται.

Μετά την εξακρίβωση του χρέους μπορεί να χρησιμοποιηθεί η συνθήκη της Βιέννης του 1969 για την ακυρότητα των συνθηκών, γιατί  μπορεί να αποδειχθεί και πλάνη και απάτη και δωροδοκία και απειλή και χρήση βίας (βασικοί λόγοι ακυρότητας) για τις υπογραφές.

Να αμφισβητηθεί το επαχθές χρέος, να χρησιμοποιηθούν ψηφίσματα του ΟΗΕ έστω και μη δεσμευτικά, να προσφύγουμε σε όργανα της ΕΕ για την παραβίαση θεμελιωδών αρχών, όπως ο χάρτης θεμελιωδών δικαιωμάτων, να διαπραγματευτούμε με βάση το δικαίωμα αύξησης των χωρικών υδάτων στα 12 μίλια, τις βάσεις, το βέτο, να απαιτήσουμε ρήτρα ανάπτυξης για το πραγματικό  χρέος κτλ.

Πρώτα απ όλα πρέπει να γίνει  εκστρατεία ενημέρωσης στην διεθνή κοινή  γνώμη για να ανατραπεί η δυσφημιστική εικόνα που καλλιέργησαν, όχι ο Σόιμπλε -που δεν ήταν και υποχρεωμένος να μας συμπαθεί- αλλά οι ίδιοι οι πολιτικοί  μας, από το ‘‘κυβερνάω μια διεφθαρμένη χώρα’’ του Γιωργάκη ως το ‘‘μόνο με το Μεξικό  μπορούμε να συγκριθούμε σε ότι αφορά την διαφθορά’’ του Τσίπρα στον Γκουρία.

Μπορεί να απομονωθεί η Γερμανία, αφού καταδειχτεί ως υπεύθυνη η Γερμανική κυβέρνηση για την κρίση στην  Ευρώπη.

Αφού ξεκαθαριστεί τι χρωστάμε, πρέπει να δούμε τι μας ανήκει, τι μπορούμε να πάρουμε πίσω, και πως θα ξεκινήσει η προσπάθεια διασφάλισης επιβίωσης της χώρας και μετά ανάπτυξης.

Αυτό μπορεί γίνει μόνο με επενδύσεις από το κράτος (έτσι έγινε και στην Αμερική μετά την κρίση του 1929), που θα δημιουργήσει τις βάσεις για ουσιαστικές ιδιωτικές επενδύσεις και όχι επενδύσεις φθηνών σκλάβων όπως στο Μπαγκλαντές που είναι από τις πρώτες χώρες στην εξαγωγή ρούχων αλλά οι άνθρωποι δεν μπορούν να επιβιώσουν με στοιχειώδη αξιοπρέπεια, και αυτό δεν πρόκειται  να αλλάξει ανεξαρτήτως αριθμών, γιατί πάντα βρίσκονται φθηνότεροι σκλάβοι.

Στην Ελλάδα υπάρχουν πολλά πράγματα που ήδη γίνονται, από κατασκευή κερμάτων και για χώρες του εξωτερικού (μεταλλουργική Ηπείρου) ως τμήματα αεροσκαφών Locheed Martin, EAB συμφωνία για κατασκευή του αεροσκάφους C130J Super Hercules, και υπάρχουν άπειρες άλλες δυνατότητες.

Πολλά μπορούν να γίνουν ή μπορούμε να συνεχίσουμε να πιστεύουμε ότι θα βγούμε απλώς από την ΕΕ και μετά όλα θα φτιάξουν μαγικά ή να περιμένουμε να μας σώσουν οι Ρώσοι ή να αυτομαστιγωνόμαστε γιατί  δεν υπήρξαμε τόσο έντιμοι όσο οι τραπεζίτες.


Πολλά μπορούν να γίνουν αλλά δεν το θεωρώ πιθανόν και  βλέπω μόνον ερείπια   μπροστά, μακάρι να διαψευστώ.  

Μελίνα Κονταξή
Σπούδασε 
Βαλκανικών Σλαβικών -Ανατολικών Σπουδών με 
Μεταπτυχιακό στην Ιστορία


thumbnail
About The Author

0 comments