ΤΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΤΗΣ ΚΟΜΜΑΤΟΚΡΑΤΙΑΣ ΨΥΧΟΡΑΓΕΙ ΕΝΩ Η ΧΩΡΑ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΣΕ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΠΟΛΙΟΡΚΙΑΣ.

ΤΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΤΗΣ ΚΟΜΜΑΤΟΚΡΑΤΙΑΣ ΨΥΧΟΡΑΓΕΙ

ΕΝΩ Η ΧΩΡΑ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΣΕ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΠΟΛΙΟΡΚΙΑΣ.

Την 4^η Μαρτίου 2016 έλαβε χώρα η «σύσκεψη των πολιτικών αρχηγών» των κομμάτων που εκπροσωπούνται στην Βουλή, εν μέσω καταιγιστικών εξελίξεων στο αποκαλούμενο «προσφυγικό» πρόβλημα, ενόψει της επικείμενης συνόδου κορυφή των ηγετών της ΕΕ της 7^ης Μαρτίου 2016.

Η σύνοδος αυτή των πολιτικών αρχηγών της κομματοκρατίας πραγματοποιήθηκε σε μια πολύ κρίσιμη για τη χώρα χρονική συγκυρία, κατά την οποία στο εσωτερικό της χώρας οι κρότοι και οι τριγμοί της οικονομικής και θεσμικής κατάρρευσης είναι ήδη αισθητοί, οι περισσότερες παραγωγικές τάξεις είναι εδώ και μήνες σε σύγκρουση με την κυβέρνηση για το ασφαλιστικό-φορολογικό, το Α.Ε.Π. της χώρας έχει μειωθεί κατά 27% περίπου, το Δημόσιο Χρέος υπερβαίνει τα 320 δις ευρώ, οι Τράπεζες έχουν χρεοκοπήσει και πάλι (παρά την πρόσφατη ανακεφαλαιοποίησή τους) και οι εναπομείνασες στην χώρα επιχειρήσεις δραπετεύουν από την χώρα για να επιζήσουν, ενώ στο εξωτερικό η χώρα έχει de facto αποκοπεί από τις υπόλοιπες χώρες της ΕΕ, έχει αποδεχθεί την παρουσία και την παρέμβαση του ΝΑΤΟ στο Αιγαίο με δικαιολογία τον έλεγχο των προσφυγικών ροών, καθυστερεί να ολοκληρώσει την 1^η αξιολόγηση από τον Οκτώβριο του 2015 και είναι παντελώς ανίσχυρη να ασκήσει εξωτερική πολιτική με γνώμονα το εθνικό συμφέρον και σκοπό την προάσπιση των εθνικών συμφερόντων.

Τόσο η καταρρέουσα κυβέρνηση ΣΥΡΡΙΖΑ , όσο και η μείζων αντιπολίτευση έχουν  εγκαταλείψει την διακυβέρνηση της χώρας , η οποία πλέει σαν ακυβέρνητη πολιτεία στην επερχόμενη παγκόσμια γεωπολιτική και οικονομική καταιγίδα.

Η αθρόα και ανεξέλεγκτη είσοδος στην χώρα  προσφύγων και οικονομικών μεταναστών και ο εγκλωβισμός τους σ’ αυτήν, όπως αριστοτεχνικά σχεδίασε η Άγκυρα και υπέθαλψε το ΝΑΤΟ, αποτελεί την θρυαλλίδα της έκρηξης του προσφυγικού-μεταναστευτικού τόσο  στην Ευρωπαϊκή Ένωση, όσο και  στην χώρα μας , η οποία πλέον μετατρέπεται με ραγδαίους ρυθμούς από χώρα , σε χώρο, ενώ το μεσανατολικό μετακινείται στην Ευρώπη και η Ελλάδα μετακινείται στην Μέση Ανατολή , όπως χαρακτηριστικά αναφέρει ο καθηγητής Γιώργος Κοντογιώργης.  

Εν μέσω λοιπόν αυτού του οικονομικού, γεωπολιτικού και μεταναστευτικού Αρμαγεδδώνα που σαρώνει την χώρα , κυρίαρχη πολιτική τάξη της χώρας, συνεδρίασε υπό την ηγεσία του θεσμικά διακοσμητικού Προέδρου της Δημοκρατίας την 4^η Μαρτίου 2016 για να επιβεβαιώσει   για μια ακόμη φορά το γεγονός ότι η συνέχιση της πολιτικής της κυριαρχίας οδηγεί την χώρα και το έθνος στον όλεθρο.

Επί 8 ώρες συνεδρίαζαν οι πολιτικοί αρχηγοί προκειμένου να καταλήξουν σε ένα δισέλιδο ελάχιστο κείμενο συμφωνίας, που στην ουσία σε στρατηγικό, πολιτικό και πρακτικό επίπεδο δεν λύνει κανένα απολύτως πρόβλημα, ούτε χαράσσει μια ενιαία εθνική στρατηγική αντιμετώπισης της πολύ-επίπεδης και πολύ-συστημικής κρίσης που αντιμετωπίζει η χώρα, ενώ καταλήγει σε συμπεράσματα – ευχές για το τι οφείλει να πράξει η Ε.Ε.

Πολιτική σημαίνει πρόβλεψη, στρατηγικός σχεδιασμός και σταθερή – μεθοδική υλοποίηση των στοχεύσεων. Το δυστύχημα για την χώρα και το έθνος είναι ότι η κομματοκρατία στο σύνολό της απέτυχε και στους τρείς αυτούς τομείς και συνεχίζει να αποτυγχάνει, εναποθέτωντας μοιρολατρικά τα βάρη και τις ευθύνες της στους ξένους. Απορροφημένη επί δεκαετίες στο πάρτι της καταλήστευσης του Δημοσίου χρήματος και στην κατασκευή και συντήρηση κομματικών στρατών, δεν προέβλεψε την επερχόμενη χρεοκοπία, δεν θωράκισε την χώρα, ούτε χάραξε εθνικές στρατηγικές επιβίωσης , και όταν το  πάρτι τελείωσε και η χώρα χρεοκόπησε δεν κατόρθωσε , ούτε και τότε να χαράξει μια εθνική  στρατηγική και ένα σχέδιο εξόδου της χώρας από την κρίση, συνεχίζοντας να διχάζει και να πολώνει την κοινωνία με το ψευδές δίλημμα μνημόνιο – αντιμνημόνιο.

«Μνημονιακοί ήταν όλοι τους» λέει χαρακτηριστικά ο Μιχάλης Χαραλαμπίδης, αναφερόμενος στον πολιτικό κύκλο της μεταπολίτευσης.

Έτσι σήμερα, συνολικά η πολιτική τάξη της χώρας, ανίκανη, μοιραία και  εκφυλισμένη , ακόμα και βιολογικά, εκλιπαρεί τους Γερμανούς δυνάστες της χώρας να την διασώσουν, σε βάρος της κοινωνίας και του έθνους , ξεπουλώντας σε αντάλλαγμα τα πάντα αντί πινακίου φακής, ενώ η χώρα έχει ήδη de facto μετατραπεί σε αποθήκη ψυχών και ισλαμοποιείται με ραγδαίους ρυθμούς, αφού η γήρανση του πληθυσμού της χώρας είναι στο ζενίθ της (2,2 εκατομμύρια ή 20% του πληθυσμού είναι άνω των 65 ετών) και τα παιδιά κάτω των 14 ετών είναι στο ναδίρ (1.650.000 έναντι 2.500.000  πριν από 40 έτη),  ενώ ο πληθυσμός της χώρας μειώθηκε κατά 300.000 μέσα σε 10 μόλις χρόνια στα 9,9 εκατομμύρια και αντίστοιχα ο αριθμός των μεταναστών πλησιάζει το 20% του συνολικού πληθυσμού της χώρας.

Παίζει τα ρέστα της η κομματοκρατία, ποντάροντας σε μια νέα συμφωνία μεταξύ ΕΕ και Τουρκίας, για την επαναπροώθηση των προσφύγων και των μεταναστών στην Τουρκία, ενώ η Τουρκία έχει ήδη στο έδαφός της 2,7 εκατομμύρια προσφύγων και ενώ η προηγούμενη από 29/11/2015 συμφωνία μεταξύ ΕΕ και Τουρκίας δεν τηρήθηκε.  Αδυνατεί όμως να αντιληφθεί ότι το προσφυγικό-μεταναστευτικό είναι το γεωστρατηγικό σχέδιο του Ερντογάν για την άλωση και τον εκβιασμό της Ευρώπης και την διάλυση της Ελλάδας και ταυτόχρονα το ισχυρότερο πολεμικό εργαλείο στα χέρια του για να εκβιάσει την Δύση στο επερχόμενο Κουρδικό και τον κίνδυνο διαμελισμού της Τουρκίας. Αδυνατεί η κομματοκρατία να αντιληφθεί ότι η Τουρκία διεξάγει σε βάρος της Ευρώπης και της χώρας μας έναν υβριδικό μεταναστευτικό πόλεμο , ο οποίος θα οδηγήσει αναπόδραστα την χώρα μας στον αφελληνισμό και τον διαμελισμό της, αν όχι στην εξαφάνισή της.

Για την κομματοκρατία όμως, που δεν εννοεί να καταλάβει πως το πάρτι τελείωσε, είναι αρκετό να πουλάει στον λαό βραβεία Νόμπελ ανθρωπισμού, για την αποδοχή της βίαιης ισλαμοποίησης της χώρας, να διαλαλεί την επίτευξη νέας συμφωνίας ΕΕ και Τουρκίας , που επίσης δεν πρόκειται να εφαρμοστεί  (αφού η Τουρκία έχει πολύ περισσότερα να κερδίσει από την συνέχιση του υβριδικού μεταναστευτικού πολέμου),  να εκλιπαρεί για την ολοκλήρωση της αξιολόγησης , έστω και αν με το ασφαλιστικό-φορολογικό θα ενταφιαστούν ή θα δραπετεύσουν οι εναπομείναντες ζωντανοί μικρομεσαίοι και να παραμυθιάζει την κοινωνία με την αναμενόμενη «εκτόξευση» της οικονομίας μετά το Πάσχα.

Όπως ακριβώς ο ΓΑΠ έβλεπε «φως στο τούνελ», όπως ο Σαμαράς έβλεπε “success story” , έτσι και ο Τσίπρας βλέπει «εκτόξευση» της οικονομίας.

Αυτό που πέτυχε η πολιτική τάξη της Κύπρου, η δική μας πολιτική τάξη είναι ανίκανη να το πετύχει, γιατί η κομματοκρατία στην Ελλάδα θέτει το κομματικό συμφέρον υπεράνω του Εθνικού συμφέροντος, και την κομματική επιβίωση υπεράνω της επιβίωσης της κοινωνίας, την οποία απεχθάνονται και εκμεταλλεύονται, ως Λουδοβίκοι, από την εποχή της δολοφονίας του Ι. Καποδίστρια.

Πολυχρόνης Καρσαμπάς