"Καρδίτσα Μας"

Αποτέλεσμα εικόνας για Καρδίτσα μας’
Αύριο συμπληρώνονται 3 χρόνια από τις αυτοδιοικητικές εκλογές του 2014, στις οποίες συμμετείχα ως υποψήφιος με την δημοτική παράταξη Καρδίτσα Μας. Το αποτέλεσμα φυσικά που λάβαμε στις εκλογές είναι χωρίς αμφιβολία απαγορευτικό για να επαναδιεκδικήσεις στο μέλλον το ό,τιδηποτε στον τόπο σου. Το πρόγραμμα μας προφανώς δεν έπεισε, αν και τρία χρόνια μετά είμαι πεπεισμένος πως ούτε στις δημοτικές εκλογές δεν ενδιαφέρεται κάποιος-α για τα προγράμματα που μπορούν να εφαρμοστούν. 

Μια και πλέον έχουν περάσει τρία χρόνια και η πικρία για το αποτέλεσμα έχει φύγει, ενώ, παράλληλα, δεν περιμένω το 2019 για να ‘’θυμηθώ’’ την τοπική αυτοδιοίκηση, κάτι το οποίο είμαι βέβαιος πως θα πράξουν πολλοί από τον Νοέμβριο του 2018 κ.ε., θα ήθελα να μοιραστώ μερικά πράγματα αναφορικά με τις τοπικές εκλογές. Και τι δεν άκουσα το 2014. Πρώτα απ’όλα έμαθα από την ‘’ανυπότακτη αριστερά’’ πως δεν μπορείς να δηλώνεις ανεξάρτητος. Δεν υπάρχουν κατά την γνώμη τους ανεξάρτητοι, αλλά ανένταχτοι(μέσα στον σταλινικό τους κόσμο απ’ότι φαίνεται, πολιτική και κόμμα είναι δυο όροι αλληλένδετοι). Επίσης, έμαθα πως από την τοπική αυτοδιοίκηση μπορείς να ‘’καταργήσεις’’ τα μνημόνια. Αυτό το είδαμε στην πράξη, όταν το κόμμα ανάλαβε την εξουσία και αύριο θα φέρει το δεύτερο υπογεγραμμένο από αυτούς μνημόνιο. Βέβαια κάποιοι εξαργύρωσαν την αντιμνημονιακή σημαία που ύψωσαν το 2014. Άλλοι με διορισμό ως διοικητές άλλοι με επαναπρόσληψη στην ΕΡΤ και άλλοι με μια βουλευτική θέση, γιατί όπως είναι γνωστό ο αγώνας δικαιώνεται όταν παρκάρεις τον εαυτό σου στο δημόσιο.
Όσον αφορά τα ‘’ΜΜΕ’’; Εκεί γίνεται το ‘’έλα να δεις’’ και το ‘’κάτσε να ακούσεις’’. ‘’Δημοσιογράφοι’’ σε τοπικές εφημερίδες και ιστοσελίδες που ιδιαίτερα από το 2015 καταγγέλλουν την διαπλοκή, κάνουν ότι μπορούν για να την διατηρήσουν σε τοπικό επίπεδο. Πως; Απαιτώντας, πριν ακόμη και από την επίσημη έναρξη της προεκλογικής περιόδου, το ανάλογο χρηματικό αντίτιμο(χωρίς απόδειξη φυσικά, οι αποδείξεις είναι για τους φιλελέδες) για την δημοσίευση άρθρου κάποιου υποψηφίου, ειδάλλως δεν πρόκειται να μάθει την άποψη σου για την τοπική αυτοδιοίκηση κανείς. Σήμερα αυτοί οι ‘’δημοσιογράφοι’’ ξύνονται στην γκλίτσα του κυβερνητικού συνασπισμού για να επιβιώσουν.
Αυτό όμως που έμαθα καλύτερα από τις εκλογές του 2014, είναι πως αν δεν υποσχεθείς τα πάντα, δεν μπορείς να ελπίζεις σε αξιοπρεπές αποτέλεσμα. Πρέπει να υποσχεθείς θέσεις(π.χ. αντιδημάρχων)για να έχεις ένα διογκωμένο ψηφοδέλτιο. Πρέπει να υποσχεθείς προσλήψεις στον Δήμο(εννοείται χωρίς διαγωνισμό). Πρέπει να υποσχεθείς αναθέσεις έργων. Ωστόσο, ΔΕΝ πρέπει να πεις ποτέ πως θα απολύσεις δημοτικό υπάλληλο, ο οποίος είναι κατ’επάγγελμα κηφήνας.
Και 0,1% να καταγράφαμε σαν αποτέλεσμα στις εκλογές, δεν θα μετάνιωνα που συμμετείχα στην ‘’Καρδίτσα μας’’, ίσως είναι και το μόνο για το οποίο δεν μετανιώνω, από τα λίγα δηλαδή που έχω κάνει αναφορικά με την πολιτική μέχρι σήμερα.

Τάσος Παππάς 
Ιστορικός
thumbnail
About The Author

0 comments